Ernest Wilimowski to bez wątpienia najlepszy polski piłkarz przedwojennej Polski. Ci, którzy mieli okazję widzieć jego grę, mówili jedno słowo: Geniusz.

Mówi się, że nic dwa razy się nie zdarza. Może to i prawda tylko, że coś podobnego tak i owszem. Dowodem stawianej przeze mnie tezy jest to, czego byliśmy świadkami kilka godni temu.